ผู้บริโภคต้องระมัดระวังในการเลือกซื้อเนื้อหมูที่ใช้สารบางอย่าง สามารถสังเกตได้จากลักษณะสีของเนื้อที่จะมีสีแดงเข้ม กดเนื้อแล้วไม่มีความยืดหยุ่น มีสัดส่วนที่เป็นมันประมาณร้อยละ 30 มีเนื้อแดงประมาณร้อยละ 70 และเนื้อที่หั่นทิ้งไว้จะมีลักษณะค่อนข้างแห้ง แต่หมูปกติเมื่อหั่นทิ้งไว้จะพบว่ามีน้ำซึมออกมาจากผิว และถ้าปล่อยทิ้งไว้ให้สัมผัสกับอากาศประมาณ 2-3 ชั่วโมงมักจะมีสีเข้มกว่าปกติ ที่สำคัญหากวางไว้ในที่โล่งๆยังไม่มีแม้แต่แมลงวันตอมแล้วแสดงว่าเนื้อหมูนั้นมีสารปนเปื้อนอยู่อย่างแน่นอน ดังนั้นการเลือกซื้อเนื้อสัตว์ครั้งต่อไปขอให้หลีกเลี่ยงเนื้อหมูดังกล่าว และผู้บริโภคควรเลือกซื้อเนื้อหมูที่มีสีชมพูอ่อนๆ เนื้อแน่น นุ่มเป็นมัน ไม่มีกลิ่นเหม็นหรือเมือกลื่น
ความมั่นใจของผู้บริโภคด้านความปลอดภัยและสุขอนามัยของเนื้อสัตว์จำเป็นต้องมีการใช้ระบบประกันคุณภาพการผลิตที่ควรนำมาประยุกต์ใช้ในส่วนของการผลิตอาหารหรือโรงฆ่าหมู อย่างน้อยควรปรับปรุงให้มีการบังคับใช้ระบบปฏิบัติที่ดีในกระบวนการผลิตเป็นระบบพื้นฐาน หรือผู้ประกอบการที่มีศักยภาพควรที่ส่งเสริมให้นำระบบการวิเคราะห์จุดวิกฤตและควบคุมอันตรายในโรงฆ่าสัตว์และสถานประกอบการที่ผลิตอาหาร ซึ่งเป็นระบบประกันคุณภาพการผลิตที่เป็นสากล การนำระบบมาใช้เป็นผลดีกับทุกฝ่าย เช่น ผู้บริโภคได้สินค้าที่มีคุณภาพดี ถูกสุขอนามัย สะอาด และปลอดภัย ผู้ผลิตที่นำระบบมาใช้ก็ได้รับผลดีที่ผลิตสินค้าคุณภาพ มีมาตรฐานสากล เป็นที่ยอมรับของผู้ผลิต ผู้บริโภค
ถึงเวลาแล้วหรือยังที่เราจะตระหนักถึงความปลอดภัยของเนื้อสุกร แม้จะล้างเนื้อสุกรที่ซื้อมาจากตลาดจะมั่นใจได้อย่างไรว่าสะอาด ไม่มีการปนเปื้อน ประเทศไทยไม่มีการแบ่งเกรดเนื้อสุกรเป็นช่องว่างที่ทำให้เกิดการใช้สารเร่งเนื้อแดงในการเลี้ยงสุกรเพราะต้องการให้ได้เนื้อแดงที่มากขึ้นและได้ราคาที่ดี เมื่อได้รับสารเร่งมากๆจึงเกิดสารตกค้าง สารเร่งเนื้อแดงเป็นปัจจัยที่ก่อให้เกิดมะเร็งและการเต้นของหัวใจผิดจังหวะ แต่ไม่เพียงเท่านั้นไทยยังไม่มีโรงฆ่าที่มีมาตรฐาน มีความเสี่ยงที่จะมีเนื้อสุกรที่ติดเชื้อของโรคปากและเท้าเปื่อย สิ่งเหล่านี้ส่งผลไปยังการค้าและการส่งออก ไทยยังไม่มีมาตรการที่จะป้องกันการติดต่อของโรคทีดีพอ ยังใช้ยาปฏิชิวนะให้การรักษาซึ่งยังมีเชื้อโรคแฝงอยู่ในร่างกาย ส่งผลให้เมื่อรับประทานก็จะได้รับยาปฏิชีวนะที่สะสมอยู่ รวมทั้งเชื้อโรคก็ได้รับไปด้วย เกิดการดื้อยาของเชื้อโรคมากขึ้นเมื่อเจ็บป่วยต้องได้รับยาปฏิชีวนะมากขึ้น นอกจากนี้เนื้อสุกรที่มีการสำรวจตามแผงในตลาดมีการปนเปื้อนสารบอแรกซ์เพื่อป้องกันการบูดเน่าได้ง่ายโดยเฉพาะในหมูบด